Ιστορικό Δ.Δ. Ζήριας
Την τοπική κοινότητα Ζήριας αποτελούν σήμερα οι οικισμοί Ζήρια, Άνω Ζήρια, Κυανή Ακτή, Ερινεός (παλαιότερη ονομασία Λαμπίρι), Ροδινή (παλαιότερη ονομασία Χρούτσα) και Σαρκουνά. Η πρώην κοινότητα της Ζήριας φιλοξενεί στον οικισμό Λαμπίρι την έδρα του νεοσύστατου Δήμου Ερινεού. Η Άνω Ζηρια αποτέλεσε τον τόπο προέλευσης όλων των κατοίκων των υπόλοιπων οικισμών.
Οι οικισμοί Ζήρια, Χρούτσα και Μιρίλα από το 1835 ανήκουν στο δήμο Ερινεής. Έπειτα δημιουργείται ο οικισμός Καλύβια Ζήριας ο οποίος ανήκει επίσης στον δήμο Ερινεής. Το 1912 σχηματίζεται η κοινότητα Ζήριας η οποία αποτελείται εκτός από τον ομώνυμο οικισμό, και από τους οικισμούς Χρούτσα και Σαρκουνά. Αργότερα ο οικισμός Λαμπίρι αλλάζει ονομασία σε Ερινεός και ανήκει στην κοινότητα Ζήριας. Η κοινότητα Ζήριας αποτελεί πλέον το τοπικό διαμέρισμα του δήμου Ερινεού με έδρα τον οικισμό Λαμπίρι.
Όσον αφορά τις ονομασίες των οικισμών, το όνομα Ζήρια κατά μια εκδοχή προέρχεται από το όρος της αρχαίας Κυλλήνης που λέγεται και Ζήρια, ο οικισμός Λαμπίρι πιθανολογείται πως έχει πάρει την ονομασία του από ομώνυμο ιδιοκτήτη έκτασης και η μετονομασία του σε Ερινεός οφείλεται στο ότι υπήρχαν πολλά δέντρα ερινεών (αγριοσυκιές) στην περιοχή, η ονομασία του οικισμού Χρούτσα ίσως προέκυψε από όνομα οικιστή, καθώς επίσης και το όνομα Σαρκουνάς να οφείλεται σε όνομα οικιστή, αφού ο οικισμός αναφέρεται ως "στου Σαρκουνά".
Η Ζήρια είναι γνωστή ως γενέτειρα του μεγάλου ποιητή Γιάννη Κουτσοχέρα και για τις φιλολογικές και ποιητικές βραδιές που πραγματοποιούνται καθ’ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού. Στην περιοχή δραστηριοποιούνται πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι όπως ο Σύλλογος Φίλων Άνω Ζήριας, ο Α.Ο. Ζήριας κ.α. Επίσης η Ζήρια έχει πολλούς επισκέπτες και παραθεριστές που επιλέγουν την περιοχή. Ο επισκέπτης μπορεί να δοκιμάσει το καλό κρασί και φαγητό στις ταβέρνες της περιοχής.