Ιστορικό της Αιγείρας

Ο Δήμος Αιγείρας αποτελείται από 11 Δημοτικά Διαμερίσματα.

Ο Δήμος βρίσκεται ανατολικά του Ν. Αχαίας, με έκταση 103.646 στρ., γειτονιάζει ανατολικά με το Ν. Κορινθίας και δυτικά με το Δήμο Ακράτας. Είναι ένας Δήμος με πεδινή, ημιορεινή και ορεινή ζώνη.

Ανατολικά του βρίσκεται το όρος Εβροστίνα με υψόμετρο 1.264 μ, νότια τα όροι Ξεροβούνα και Μαστραγκίνη όροι με υψόμετρο 1.828 μ και έχουν επαφή με το όρος Χελμό, ενώ τα όρια του Δήμου στα βόρεια βρέχονται από τον Κορινθιακό κόλπο. Χαρακτηριστικό της ορεινής περιοχής είναι η ύπαρξη πολλών χαραδρώσεων με κατακόρυφα σχεδόν πρανή συνέπεια των οποίων είναι οι συχνές καταρρεύσεις των εδαφών. Την περιοχή διασχίζουν οι χείμαρροι Κριός και Θολοπόταμος οι οποίοι στην ορεινή λεκάνη έχουν διαμορφωμένη κοίτη και δεν δημιουργούν σοβαρά προβλήματα σε αντίθεση με την ημιορεινή περιοχή όπου λόγω της αύξησης της διατομής της κοίτης και της φύσεως των υλικών του πυθμένα, παρατηρούνται τοπικές καταρρεύσεις των εδαφών.

Μεγάλο τμήμα της περιοχής καλύπτεται από δάσος πεύκης και θάμνους ενώ μικρή είναι η έκταση βοσκότοπων λόγω και της αστάθειας των πρανών. Το υπόλοιπο τμήμα καλύπτεται από φυτείες εσπεριδοειδών, ελιών και σταφίδας.

Η κοινότητα Αιγείρας αποτελείται από τον οικισμό Αιγείρας (υψ. 10μ.) και σύμφωνα με απογραφές (από το 1907), στον οικισμό Αιγείρας ενσωματώθηκαν και οι οικισμοί Μαρμαρά και Οικονομαίϊκα (την ονομασία έχει πάρει ο οικισμός Οικονομαίϊκα από την αρχόντισσα Αικατερίνη Οικονομοπούλου-Αγγελετοπούλου η οποία είχε στη κατοχή της πολλά κτήματα στη περιοχή). Ο οικισμός Αιγείρας άρχισε να διαμορφώνεται από το 1887 και μετά, με τη καθιέρωση στάσης τρένων στο σημείο του σημερινού σταθμού. Ο πληθυσμός με τα χρόνια αυξάνεται όλο και περισσότερο αφού κάτοικοι συνέχιζαν να μετακινούνται από την ορεινή Αιγιάλεια, τα Καλάβρυτα, τη Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο.

Ο Δήμος δημιουργήθηκε από τη συνένωση των 11 πρώην κοινοτήτων (στο εξής Δημοτικά Διαμερίσματα).

• Δ.Δ Αιγείρας,
• Δ.Δ Αιγών (Βλοβοκάς),
• Δ.Δ Αμπελοκήπων (Αρφαρά),
• Δ.Δ Χρυσανθίου (Βερσοβά),
• Δ.Δ Μοναστηρίου (Βεργουβίτσα),
• Δ.Δ Οάσεως (Σβυρού),
• Δ.Δ Σελιάνας (Φελλόη),
• Δ.Δ Περιθωρίου,
• Δ.Δ Συνεβρού,
• Δ.Δ Εξοχής (Ράχωβα),
• Δ.Δ Βελλάς)

Πήρε το όνομά του από τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά κοινότητα, την Αιγείρα που αποτελεί και έδρα του.
Η οικιστική φυσιογνωμία του Δήμου είναι ιδιόμορφη. Το μεγαλύτερο Δ. Δ. και έδρα του είναι απλωμένο κάτω από την Εθνική Οδό κοντά στη θάλασσα και αποτελεί την πεδινή ζώνη. Οι δύο άλλες ζώνες, η ημιορεινή και πιο ψηλά η ορεινή, βρίσκονται πάνω από την Εθνική Οδό.

Τα δύο κύρια χαρακτηριστικά που ορίζουν τη φυσιογνωμία του Δήμου είναι:

1. Ο γεωργικός χαρακτήρας της πεδινής και ημιορεινής ζώνης και
2. Η έντονη οικιστική ανάπτυξη της παραθαλάσσιας και πεδινής ζώνης, εξαιτίας, κυρίως του παραθεριστικού τουρισμού.

Ο πληθυσμός του Δήμου ανέρχεται στους 4.503 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Σήμερα κατά εκτίμηση οι μόνιμοι κάτοικοι φτάνουν τους 5.382 ενώ σε περίοδο αιχμής (κυρίως το καλοκαίρι) ο πληθυσμός διπλασιάζεται φτάνοντας τους 8.990 κατοίκους.

 
Σχεδόν μετά από μία δεκαετία ο Δήμος παρουσιάζει πληθυσμιακή αύξηση κυρίως στην πεδινή και ημιορεινή του ζώνη. Η Αιγείρα όπως και οι ημιορεινές κοινότητες τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζονται από αυξητική πληθυσμιακή τάση. Σε αντίθεση οι ορεινές κοινότητες (Σελιάνας, Περιθωρίου, Εξοχής) παρουσιάζουν κάμψη στον πληθυσμό τους με εξαίρεση τους καλοκαιρινούς μήνες.