► Περισσότερος κιν/γράφος

► Περισσότερες Διαδρομές

► Περισσότερα DVD

► Περισσότερο gaming
Gameworld.gr

► Περισσότερα βιβλία

► Περισσότερη Μουσική

Α' ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1866-1900

Αλεξανδρόπουλος Αλέξανδρος: Γιος του Πολύδωρου Αναγνώστη Αλεξανδρόπουλου. Μετά τις σπουδές του διακρίθηκε, στην Αθήνα, ως δημοσιογράφος. Εργάστηκε ως συντάκτης και αρχισυντάκτης σε γνωστές Αθηναϊκές εφημερίδες, κυρίως τη δεκαετία 1870-1880. Το 1883 τον βρίσκουμε πρωτοπόρο σε αγωνιστικές εκδηλώσεις υπέρ της Μακεδονίας. Αργότερα εγκατέλειψε τη δημοσιογραφία και διορισθείς διέπρεψε ως νομάρχης και ως Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Συνέγραψε νομικά και οικονομικά βιβλία με βάση την επιστημονική του μόρφωση.

 

Αναστασόπουλος Αλέξανδρος ή Αρφαριώτης: Ο πλέον γραφικός κι ορμητικός τύπος της τοπικής δημοσιογραφίας, στην Α' περίοδο του Αιγιώτικου τύπου, που εξετάζουμε. Εκδότης δύο τοπικών εβδομαδιαίων εφημερίδων: - Το 1875-78 εξέδωσε την εφημερίδα «ΚΟΡΥΜΒΗ» και το 1892-93 τον «ΚΕΡΑΥΝΟ». Η καταγωγή του ήταν από το χωριό Αρφαρά, ανατολ. Αιγιαλείας (από το 1982 είχε μετονομαστεί σε «Αμπελόκηπους» και με τον  "Καποδίστρια" ενώθηκε με τη Βερσοβά με την κοινή ονομασία Χρυσάμπελα). Σήμερα ανήκει στο δήμο Αιγείρας.
Από νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στο Αίγιο και διακρίθηκε εκτός της δημοσιογραφίας, τόσο για τον οξύθυμο και θορυβώδη χαρακτήρα του, όσο και για την γραφική, εξωτερική του εμφάνιση. Ο ιστορικός του Αιγίου (Αρ. Σταυρόπουλος) αναφέρει ότι «οι παλαιότεροι συμπολίτες ενθυμούνται τον υψηλόσωμον φουστανελλοφόρον με την χρυσοΰφαντον φέρμελην και την οζώδη ράβδον του, συζητούντα θορυβωδώς εις το καφενείον Γκιαούρη». Πολιτικός φίλος του Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου διετέλεσε, διαδοχικά (1855-1891) Αστυνόμος Πειραιώς, γνωστός ως «Λιάπης» (φόβος και τρόμος των κακοποιών), Γραμματέας νομαρχίας Ευβοίας και κατά καιρούς Έπαρχος.
Ο «Αρφαριώτης» ως εκδότης της «ΚΟΡΥΜΒΗΣ» και του «ΚΕΡΑΥΝΟΥ», αντιπολιτεύεται, μαχητικά, το κόμμα του Κουμουνδούρου και υποστηρίζει, με πύρινα άρθρα τον Κ. Βούλγαρη. Σε τοπικό επίπεδο κρατάει αποστάσεις από το κόμμα των Παναγιωτόπουλων και υποστηρίζει-προβάλλει τον Ιωάννη Μεσσηνέζη, ενώ ως κύρια, τοπικά θέματα έχει την ύδρευση, την αγροφυλακή, τη φοροληστεία στην ύπαιθρο. Ο «Αρφαριώτης» πέθανε το 1905 σε βαθύ γήρας, πάντοτε υβριστής, θορυβώδης, αλλά αγαθός χαρακτήρας.

Γεωργίου Μιχαήλ: Γόνος της οικογένειας του πλούσιου σταφιδέμπορα Αριστείδη Γεωργίου, γνωστού και ως «Βουκελόπουλου». Η καταγωγή του ήταν από τα Σουδενά Καλαβρύτων. Το αρχοντικό του Γεωργίου είναι το διατηρητέο κτίριο του σημερινού δημαρχείου. Ο Μιχαήλ είναι ένα από τα έξη παιδιά του Αριστείδη Γεωργίου (ο τριτότοκος). Σπούδασε νομικά και διακρίθηκε ως Εισαγγελέας. Διέθετε μεγάλη εγκυκλοπαιδική μόρφωση, ευγλωττία και σπάνια νομική κατάρτιση. Το 1890, μαζί με τον πολιτικό κι αργότερα υπουργό Ανδρέα Παναγιωτόπουλο, εκδώσανε την τοπική εβδομαδιαία εφημερίδα «ΕΠΑΡΧΙΑ» που υποστήριζε το κόμμα των Παναγιωτόπουλων. Η εφημερίδα είχε σύντομο βίο γιατί την ίδια χρονιά εκδόθηκε και η εφημερίδα «ΛΑΟΣ» του γιατρού Βασίλη Χριστοδουλόπουλου.

Γκόφας Θεόδωρος: Πολιτικός που εκλέχτηκε και βουλευτής Αιγιαλείας το 1908 μαζί με τον Ανδρέα Παναγιωτόπουλο που διορίστηκε και υπουργός Παιδείας. Πριν 19 χρόνια, το 1889, ο θεοδ. Γκόφας, μαζί με τους δημοσιογράφους Ιωάννη Σταυρόπουλο και Βασίλειο Χριστοδουλόπουλο εκδόσανε την τοπική εφημερίδα με τον τίτλο «ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ». Η εφημερίδα ήταν εβδομαδιαία, μαχητική με ασυμβίβαστη αγωνιστική γραμμή εναντίον του τοπικού πολιτικού κατεστημένου. Ο Θεόδωρος Γκόφας είχε αναλάβει την πολιτική αρθρογραφία της εφημερίδας.

Γόνος της μεγάλης οικογένειας των Γκοφαίων, προκρίτων της Φτέρης και γιος του πλούσιου σταφιδέμπορα Θεοφάνη Γκόφα, πήρε πτυχίο της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Ελβετία. Δεν ασχολήθηκε με το αντικείμενο των σπουδών του, αλλά με το σταφιδεμπόριο (επάγγελμα του πατέρα του), την πολιτική και τη δημοσιογραφία.

Η έκδοση της «ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ» δεν ευδοκίμησε γιατί την επόμενη χρονιά ο Βασίλειος Χρίστοδουλόπουλος απεχώρησε και προχώρησε σε δική του εφημερίδα με τον τίτλο «ΛΑΟΣ».

Ο Θεόδωρος Γκόφας διακρίθηκε για την αγωνιστική του ανιδιοτέλεια, για την ευγένεια του χαρακτήρα του, την ανεξικακία και τη σταθερότητα στις αρχές και τις ηθικές του αξίες. Έμβλημά του είχε την πολιτική και προσωπική εντιμότητα. Γραμμή του ανυποχώρητη ήταν η έντιμη διαχείριση της πολιτικής εξουσίας.

Το 1915 διετέλεσε νομάρχης Κεφαλονιάς και το 1932 επανεξελέγη βουλευτής Αιγιαλείας:
— «Εισήλθεν εις την πολιτική ν πλούσιος και εξήλθεν πτωχός αλλ' άμωμος. Ήταν ο τελευταίος εις την σειράν των πολιτικών της Αιγιαλείας, οι οποίοι ετίμησαν το αξίωμα τους και την επαρχίαν...» (Αριστ. Σταυρόπουλος: «Ιστορία πόλεως Αιγίου»).

Δίαμαντόπουλος Αργύριος: Γιατρός πολιτικός, δημοσιογράφος και πολιτικός αρθρογράφος της πρώτης εφημερίδας του «ΦΙΛΟΔΗΜΟΥ» που εκδόθηκε στο Αίγιο το 1866 από τον πολιτικό, πρώτον Έλληνα σοσιαλιστή Ανδρέα Μιχαλόπουλο, μετέπειτα δήμαρχο της πόλης. Γεννήθηκε στο Σόλο Νωνάκριδας (1820-1899). Σπούδασε ιατρική στην Πίζα Ιταλίας. Σπουδαστής, μ' ενθουσιώδη κι επαναστατικά ιδεώδη, πήρε μέρος, εθελοντικά, στους αγώνες του Ιταλικού λαού, για απελευθέρωση και τραυματίστηκε σε μάχη με τους Αυστριακούς. Φιλάνθρωπος, φιλελεύθερος κι αλτρουιστής πρόσφερε με πλήρη ανιδιοτέλεια τις ιατρικές του γνώσεις στο λαό των επαρχιών Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Εκλέχτηκε δήμαρχος Νωνάκριδος και παμψηφεί Έπαρχος Αιγιαλείας. Επί 15 χρόνια εκλεγόταν, συνεχώς, βουλευτής Καλαβρύτων.

Στην Α' περίοδο έκδοσης του «Φιλόδημου» ήταν η «ψυχή» της εφημερίδας. Φρόντιζε τη σύνταξη της ύλης κι αρθρογραφούσε με γενναιότητα, μαχητικό τρόπο κι ακλόνητα επιχειρήματα Το 1867 αποχώρησε από τη διεύθυνση του «Φ», αλλά συνέχιζε να αρθρογραφεί. Ασκησε οξύτατη αντιπολίτευση στη βουλευτική υποψηφιότητα του Ιωάννη Μεσσηνέζη και στην υποψηφιότητα του Διομήδη Πολυχρονιάδου, ως δημάρχου Αιγίου.

Εκτός από ξεχωριστός γιατρός ήταν και ιστορικός συγγραφέας, φυσικός, βοτανολόγος, αστρονόμος, βαθύς γνώστης της αρχαίας ελληνικής και της Ευρωπαϊκής φιλοσοφίας. (Βιβλιογραφία: Αρ. Σταυρόπουλος: «Ιστορία του Αιγίου», σελ. 514, Γιαν. Ανδρικόπουλος «Ο τύπος της Αιγιαλείας», «Αιγιώτικη Γραμματολογία», σελ. 20, «Η Σχεδία της Αιγιαλείας» τεύχος 7-Πάσχα 2000, σελ. 29-49).

Ζαγκλίφας Ιωάννης: Φιλοπρόοδος συμπολίτης που στα τέλη του 19°" και στις αρχές του 20™ αιώνα πρωτοστατούσε στην κοινωνική, πολιτιστική κι επαγγελματική ζωή της πόλης. Ίδρυσε μοντέρνο και πληρέστατο τυπογραφείο και βιβλιοπωλείο και σ' αυτό τύπωνε την εκδοθείσα απ' αυτόν, το 1899 εβδομαδιαία εφημερίδα «ΠΡΟΟΔΟΣ». Ο Ζαγκλίφας δεν ήταν δημοσιογράφος, γι' αυτό βασικός συντάκτης ήταν ένας εκ των Ανδρ. Φιλιππόπουλου ή Ιωαν. Αναγνωστόπουλου, οι οποίοι την επόμενη χρονιά (1900) εκδόσανε το «ΒΑΤΡΑΧΟ». Η «Πρόοδος» του Ζαγκλίφα δημοσίευε, κατά προτίμηση τα προγράμματα των πλειστηριασμών και τις διακηρύξεις δημοπρασιών.

Μανούσος Αργυρίου: Ξεκίνησε κι αυτός από την τυπογραφία και μέσα στη δεκαετία του 1870 εμφανίζεται ως εκδότης τριών τοπικών εβδομαδιαίων εφημερίδων: -Το 1872 εξέδωσε τη «ΝΕΜΕΣΗ», το 1875 το «ΑΙΠΟΝ» και το 1879 τον «ΕΡΜΗ».

Η «Νέμεσις» είναι η δεύτερη εφημερίδα που εκδίδεται στο Αίγιο, μετά το «Φιλόδημο». Κυκλοφόρησε στις 10/3/1872 και η εκδοτική της πορεία κράτησε μέχρι τις 10/6/1877. Κυκλοφορούσε κάθε Παρασκευή και στο λογότυπο της παρουσίαζε τον Ανρ. Μιχαλόπουλο ως «υπεύθυνο έκδοσης» και τον Αργ. Μανούσο ως «εκδότη-τυπογράφο».

Για μεγάλη περίοδο είναι ουσιαστικά πολιτικό όργανο του Μιχαλόπουλου που δημοσιεύει τακτικά τα καυστικά και μαχητικά άρθρα του, με τα οποία επικρίνει την πολιτική αθλιότητα, «προτείνει λύσεις για τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής κι εκλαϊκεύει πολλές από τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης» (Αθ. Καλαφάτης - «Αγροτική πίστη και οικονομικός μετασχηματισμός στην Αιγιαλεία στα τέλη του 19ου αιώνα»).

Ο Μανούσος με την έκδοση της δεύτερης εφημερίδας του «ΑΙΓΙΟΝ» (1875) μπαίνει δυναμικά στα τοπικά δημοσιογραφικά δρώμενα και προσλαμβάνεται ως συντάκτης στο γιατρό Ανδρ. Σπηλιόπουλο, ο οποίος αργότερα (1880) θα εκδώσει μαζί με τον Βασ. Χριστοδουλόπουλο, την πολύ καλή εφημερίδα: «ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ». Ο Βασ. Χριστοδουλόπουλος σπούδασε κι αυτός ιατρική, αλλά την εγκατέλειψε για να ακολουθήσει τη δημοσιογραφία, με έκδοση κι άλλων εφημερίδων. Τέλος στον «ΕΡΜΗ» ο Μανούσος εμφανίζεται εκδότης, τυπογράφος και υπεύθυνος συντάκτης ο ίδιος και την ίδια εποχή ιδρύει και δεύτερο τυπογραφείο στο Αίγιο.

Ο Αργ. Μανούσος ήταν απόγονος διακεκριμένης οικογένειας εκ Τεμένης, που έπαιξε σοβαρό ρόλο κατά την επανάσταση του Εικοσιένα: «Νεαρός ακόμη, εργάσθη ως τυπογράφος εις το εν Λευκάδι τυπογραφείον του ποιητού Αρ. Βαλαωρίτου, από τον οποίον και ηγόραοε το παλαιόν του πιεστήριον, με το οποίον ήρχισε τας εργασίας του το δεύτερον τυπογραφείον της Βοστίτοας, περί το έτος 1870» (Αρ. Σταυρόπουλος - «Ιστορία του Αιγίου»). Ο Μανούσος, με τις τυπογραφικές του γνώσεις και το τυπογραφείο του βοήθησε σημαντικά τον Ανδρ. Μιχαλόπουλο στην έκδοση των εφημερίδων του.

Μιχαλόπουλος Ανδρέας: Ο πρώτος εκδότης εφημερίδας στο Αίγιο. Ο πρώτος σοσιαλιστής πολιτικός της χώρας μας. Ο πρώτος δημοσιογράφος δήμαρχος Αιγίου (1874-1877). Ο πρώτος πολιτικός αρθρογράφος, σχεδόν ολόκληρου του ελληνικού Τύπου. Τα άρθρα του καλύπτουν σχεδόν τα 2/5 της όλης ύλης των δύο εφημερίδων του: Του «Φιλόδημου» (1866-1883) και της «Νέμεσης» (1872-1877). Πριν την έκδοση των δύο εφημερίδων του αναπτύσσει την παρακάτω δραστηριότητα, σε πανελλήνιο επίπεδο:

  • - Συγκροτεί εκστρατευτικό σώμα με 80 Αιγιώτες και συμμετέχει στον Κριμαϊκό πόλεμο.
  • - Με την εκστρατευτική του ομάδα ενίσχυσε το στρατόπεδο του Πέτα.
  • - Υπηρέτησε (1857-1858) ως Αστυνόμος Αιγίου.
  • - Πρωτοστατεί στην κίνηση για έξωση του Όθωνα.
  • - Εκλέγεται (1862) πληρεξούσιος στην Εθνική Συνέλευση.
  • - Γράφει, τυπώνει και κυκλοφορεί (1862) το Σοσιαλιστικό μανιφέστο: «Δοκίμιον Αναθεωρήσεως του Κοινωνικού οργανισμού, όπου διατυπώνει τολμηρές κι ακραίες ιδέες (για την εποχή τους) περί αλλαγής του συντηρητικού και φαύλου κοινωνικού και πολιτικού συστήματος, άνευ αίματος και βίαιων ανατροπών»!

Ο Ανδρέας Μιχαλόπουλος αποφασίζει να εκθέσει βουλευτική υποψηφιότητα στις εθνικές εκλογές που θα γίνονταν προς τα τέλη του 1866. Γι' αυτό κι από τις αρχές αυτού του χρόνου προβαίνει στην έκδοση του «Φιλόδημου», από τις στήλες του οποίου αρθρογραφεί και ξεκινάει δριμύτατους δημοσιογραφικούς αγώνες για να πετύχει:

  • Εξυγίανση των δημοτικών πραγμάτων με καθιέρωση σωστής και συνετής διαχείρισης, διαφάνειας, κατάργησης του ρουσφετιού, αξιοκρατίας και σεβασμό του πολίτη.
  • Κατάργηση της αισχροκέρδειας των σταφιδεργοστασιαρχών σε βάρος του μόχθου των σταφιδοπαραγωγών.
  • Απαλλαγή της πολιτικής ζωής της χώρας από τυχοδιώκτες, κερδοσκόπους και φαύλους, τονίζοντας ότι: «η πολιτική πρέπει να παύσει να είναι το ανέντιμον παίγνιον, εις το οποίον οι πονηρότεροι και οι λησταί κερδίζουν...».

Οι ιστορικοί και οι κριτικοί των δημοσιογραφικών αγώνων του Ανδρ. Μιχαλόπουλου τονίζουν: - «Ως δημοσιογράφος είναι μαχητής ακατάβλητος. Τα άρθρα του σοβαρότατα δι' επαρχιακήν εφημερίδαν απευθύνονται εις το πέραν της μικράς του πόλεως, πανελλήνιον κοινόν και είναι διατυπωμένα εις γλώσσαν αυστηράν και δηκτικήν και οι χαρακτηρισμοί του τολμηροί και πολλάκις ωμότατοι...». (Αρίστου Σταυρόπουλου: «Ιστορία του Αιγίου», σελ. 502). Εκτός από τον ιστορικό του Αιγίου Αρ. Σταυρόπουλο που επικαλεστήκαμε τη γνώμη του για τους κοινωνικούς αγώνες του Ανδρ. Μιχαλόπουλου, κι άλλοι ιστορικοί και κριτικοί επαινούν το έργο του:
«Ανθρωπιστής, αλτρουιστής, πρωτοπόρος σοσιαλιστής, ήθελε μια κοινωνία που να ικανοποιεί τα δίκαια του λαού... Προοδευτικό πνεύμα με σοσιαλιστικό πρόγραμμα, ζούσε στην εποχή του, εκατό χρόνια μπροστά απ' αυτήν...» (Γ.θ. Παπαγεωργίου).
«Παρέμεινε ένας ρομαντικός επαναστάτης...» (Κ. Τριαντάφυλλου).

Ένα σοβαρό στοιχείο της πίστης κι αφοσίωσης του στη δημοσιογραφία και την έκδοση εφημερίδων είναι το γεγονός της αγοράς και συγκρότησης δύο ιδιόκτητων τυπογραφείων. Το πρώτο, που τύπωνε τη «Νέμεση» καταστράφηκε από τους τραμπούκους του αντίπαλου κόμματος του Κ. Θεοδώρου. Το δεύτερο το εγκατέστησε μέσα στο σπίτι του, για να μη το καταστρέψουν κι αυτό α τρομοκράτες, πολιτικοί του αντίπαλοι.

Ξυγκάκης Αντώνιος: Κλασικός τύπος επαρχιώτη δημοσιογράφου της εποχής που έζησε και έδρασε (τέλη 19ου αιώνα). Για πολλά χρόνια εργάστηκε σαν ανταποκριτής έκτα¬κτος συνεργάτης των Πατρινών εφημερίδων «Πελοπόννησος» και «Νεολόγος» που κυκλο¬φορούσαν στο Αίγιο, τις πρωινές ώρες, με την άφιξη του πρώτου τρένου. Είχε το πρόχειρο γραφείο του, ένα μικρό τραπέζι, στο τυπογραφείο του Χρ. Σπηλιόπουλου. Εκείνα τα χρόνια, μικρός ακόμα, δούλευε στο τυπογραφείο ο Μιχάλης Ρόδας (η μεγαλύτερη δημοσιογραφική μορφή της Αιγιαλείας, όλων των εποχών) που θυμάται τον Ξυγκάκη και γράφει:

— «Ξανθοτρίχης, ως πενήντα χρονών, με γυαλιά, κακογράφος, τύπος ιδιότροπος και γκρινιάρης. Τον θαύμαζα. Πήγαινα κοντά του όταν έγραφε. Εγύριζε, τότε με κοίταζε με τρόπο που έδειχνε πως τον ενοχλούσα. Μια μέρα του είπα ότι το άρθρο του στο «Νεολόγο» για κάποιο ζήτημα σταφιδικό), έκανε εντύπωση. Με κοίταξε με περιέργεια και με ρώτησε πως το ξέρω. Του απάντησα αδίσταχτα ότι το είχα διαβάσει. Εμόρφασε στην αρχή, έβγαλε τα γυαλιά του και τα έπαιξε με το μαύρο κορδονάκι νευρικά, εγέλασε και με χτύπησε στοργικά στον ώμο. Από τη στιγμή αυτή είχαμε γίνει φίλοι και σε μερικές περιστάσεις μου διάβαζε τα χειρόγραφα του. Μια μέρα του είπα ότι γράφω κι εγώ. Με κοίταξε τώρα με μεγαλύτερη έκπληξη, αλλά δεν θέλησε να του διαβάσω εκείνο που είχα γράψει για μια σάπια βάρκα στο λιμάνι -σαν ένα μικρό διήγημα- γιατί ήταν στη γλώσσα των «μαλλιαρών» είπε, μόλις του 'ριξε μια ματιά, μα εγώ δεν κατάλαβα τίποτα γιατί δεν εγνώριζα τους μαλλιαρούς, δηλαδή εκείνους που γράφουν στη δημοτική γλώσσα...».
Το πάθος του για τη δημοσιογραφία τον οδήγησε να εκδώσει δική του, εβδομαδιαία, εφημερίδα Ήταν η «ΕΓΕΡΣΙΣ» το 1892. Έγραφε σχεδόν μόνος του όλα τα κείμενα της εφημερίδας, μ' ορμή κι οξύτητα και με βίαιη φρασεολογία. Τα άρθρα του είχαν ως θέμα τα τοπικά πολιτικά ζητήματα, τα σταφιδικά, τα δημοτικά και την κατάσταση του Δημοτικού, τότε, Νοσοκομείου.

Ανδρέας Λόντος; Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πολιτική φυσιογνωμία της Αιγιαλείας στα τέλη του 19°" αιώνα και στις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ου. Γιος του τοπικού άρχοντα Σωτηράκη, με τεράστια περιουσία και μεγάλο κύρος. Γεννήθηκε το 1861, πήρε πλατειά μόρφωση, σπούδασε νομικά στην Αθήνα κι ασχολήθηκε πρώτα με τη δημοσιογραφία και στη συνέχεια με την πολιτική, όπου εκλέχτηκε 7-8 φορές βουλευτής κι έγινε δύο φορές υπουργός Παιδείας. Στη δημοσιογραφική του θητεία έχει στο ενεργητικό του την έκδοση δύο τοπικών εφημερίδων: Το 1878 εκδίδει τον «ΚΟΚΟΡΑ» (συμβολικός τίτλος, ο κόκορας που κάθε πρωί διαλαλεί τον καιρό) και το 1890 την «ΕΠΑΡΧΙΑ» (με συνεκδότες τους Μιχ. Γεωργίου και Κ. Ζήσιο). Τον «Κόκορα» γράφει και διευθύνει ο ίδιος και «αϊ στήλαι της εφημερίδος εκχειλίζουν από το σπινθηροβόλον πνεύμα του» (Αρ. Σταυρόπουλος). Η «ΕΠΑΡΧΙΑ» με πολιτικούς προσανατολισμούςε και με αυστηρή, αλλά δίκαιη κριτική των πολιτικών δρώμενων της εποχής, προοιωνίζει την μελλοντική ενασχόληση του Παναγιωτόπουλου με τον κοινοβουλευτισμό, που είχε διάρκεια 35 περίπου χρόνων (1894-1929) με συνεχείς εκλογικές επιτυχίες στο βουλευτικό αξίωμα Δύο φορές ως υπουργός Παιδείας (1898 κυβέρνηση Α Ζαΐμη και 1910 κυβέρνηση Στ. Δραγούμη) επέβαλε εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που έθεσαν τα θεμέλια ενός πρωτοποριακού εθνικού εκπαιδευτικού συστήματος.

Σταματόπουλος Θεόδωρος (ή Σκαλτοάς): Ποοοδευτικός συμπολίτης που δημοσιογραφούσε ερασιτεχνικά στις εφημερίδες που είχαν εκδοθεί στο Αίγιο, στη δεκαετία του 1870. Την ίδια περίοδο πρωτοστατούσε στο χώρο των δημοτικών πραγμάτων ως ανάδοχος δημόσιων και δημοτικών φόρων, επί βασικών τοπικών προϊόντων (σταφίδα, λάδι, δημητριακά). Το 1879 εμφανίζεται ως εκδότης της έκτης κατά σειρά τοπικής εφημερίδας με τον τίτλο: «ΚΑΘΗΚΟΝ». Ήταν μαχητικό αλλά βραχύβιο φύλλο (Γ.θ. Παπαγεωργίου-θανάσης Καλαφάτης) και η βασική του ύλη αφορούσε τις δημοτικές υποθέσεις. Ύστερα από τέσσαρα χρόνια (το 1883) εκδίδει νέα εφημερίδα, με τον περίεργο τίτλο «ΧΩΡΙΑΤΗΣ», που από τον τίτλο της υποδηλώνει την ενασχόληση της με τα αγροτικά (κυρίως σταφιδικά) προβλήματα της Αιγιαλείας.

Σπηλιόπουλος Ανδρέας: Σημαντική μορφή της τοπικής κοινωνίας, στις τρεις τελευταίες δεκαετίες του 19°° αιώνα, στους τομείς του πολιτισμού, της ιατρικής επιστήμης και της δημοσιογραφίας. Ο Ανδρέας Σπηλιόπουλος αδελφός του Χρήστου, που είχε ιδρύσει το μεγάλο τυπογραφείο στο Αίγιο, σπούδασε την ιατρική στην Αθήνα, όπου και την άσκησε για μερικά χρόνια Όταν ήρθε στο Αίγιο, μαζί με την ιατρική ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία Μαζί με τον επίσης γιατρό Βασίλη Χριστοδουλόπουλο εμφανίζεται, μέσα σε μια πενταετία, ως εκδότης δύο τοπικών εβδομαδιαίων εφημερίδων. Η πρώτη το «ΑΙΤΙΟΝ» κυκλοφόρησε το 1875 με εκδότη τον Αργύρη Μανούσο, ιδρυτή του πρώτου Αιγιώτικου τυπογραφείου. Η δεύτερη εφημερίδα ήσαν «ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ» (1880). Και στις δύο ο Α.Σ. είχε συνδιευθυντή τον Βασ. Χριστοδουλόπουλο. Οι δύο γιατροί- δημοσιογράφοι μαζί με τους άλλους δύο γιατρούς Χαρ. Φιλιππακόπουλο και Ιωάννη Ζωγράφο σύχναζαν κάθε βράδυ στο φαρμακείο του Νεοκλή Ιωάννου. Εκεί μάθαιναν, συζητούσαν και σχολίαζαν (τις περισσότερες φορές επικριτικά) όλα τα μικρά ή μεγάλα θέματα και γεγονότα της τοπικής κοινωνίας. Γι' αυτό, τόσο το στέκι τους (το φαρμακείο), όσο και η παρέα των γιατρών, πήρε την εύστοχη επωνυμία: «Μοχθηρείον» από το θυμόσοφο λαό.

Το «ΑΙΠΟΝ» υποτιτλοφορείται ως «Εφημερίς φιλολογική, δικαστική και των Ειδήσεων». Η ζωή της κράτησε τρία περίπου χρόνια, μέχρι και το 1877. Στη Μπενάκειο Βιβλιοθήκη διασώζονται 16 φύλλα των δύο τελευταίων ετών, 1876 και 1877. 0 συγγραφέας-ερευνητής Θανάσης Καλαφάτης, στο σύγγραμμα του «Αιγιαλεία τέλη 19ου αιώνα) σημειώνει: - «Οι πολιτικές προσδέσεις της εφημερίδος είναι θολές, κάπως. Έτσι σε ορισμένες στιγμές θα αντιτεθεί τόοο στον Κουμουνδούρο, όσο και στο Δεληγεώργη. Η «ΚΟΡΥΜΒΗ» που θα κυκλοφορήσει την ίδια περίοδο, θα κατηγορήσει το «ΑΙΓΊΟΝ» ως όργανο του έπαρχου Αιγιαλείας Ηλία Κρομμύδα, γνωστού αντιπάλου του δημάρχου Αιγίου Ανδρ. Μιχαλόπου-λου...». Ανήσυχο πνεύμα ο Α.Σ. το 1880 προχωρεί στην έκδοση μιας σημαντική νέας εφημερίδας. Είναι «ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ», που χάραξαν νέα εποχή στον τοπικό τύπο.

Η εφημερίδα «ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ» του Ανδρέα Σπηλιόπουλου, επί πέντε (5) χρόνια, εκφράζει τις ιδέες και τις αντιλήψεις μιας ομάδας τολμηρών και πρωτοπόρων ιδεολόγων επιστημόνων «που προσπαθούν να εμβολιάσουν την τοπική κοινωνία με κοινωνιστικές σκέψεις». Ο Α.Σ. διατυπώνει μέσα από τις στήλες της εφημερίδας του, νέες θέσεις και ιδέες, τόσο για την οικονομία όσο και για την κοινωνία. Είναι φορέας μεταλλασσόμενων ιδεών και εκφράζει τις κοινωνιστικές του θέσεις, τόσο για την εμπορευματική, κοινωνική συγκρότηση της περιοχής, όσο και για την προσωπική του συμμετοχή στα κανό, τα τοπικά δημοτικά πράγματα

Πάντα κοντά στο Σπηλιόπουλο, συνεργάτης και συνοδοίπόρος ο γιατρός Βασ. Χριστοδουλόπουλος, συνεκδότης των εφημερίδων του. Οι δυο τους, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του «Μοχθηρείου», είτε με την προφορική κριτική και τις συζητήσεις τους, είτε με την αρθρογραφία των εφημερίδων τους, ήσαν πολέμιοι του ισχυρού κόμματος των Παναγιωτόπουλων. Αγωνίστηκαν για να εξαλείψουν τις πολιτικές αθλιότητες και ακρότητες που εφάρμοζαν οι παράγοντες αυτού του κόμματος.

Για το έργο της ομάδας εκείνων των γιατρών και των δύο εφημερίδων του ΑΣ., οι ιστορικοί συγγραφείς-ερευνητές, μεταξύ άλλων έχουν διατυπώσει τις παρακάτω απόψεις:

— «...Παράλληλα με τους «Σημερινούς Καιρούς» εκδίδεται και «η Κιβωτός» του Αλεξ. Τσινούκα. Η αντιπαράθεση είναι οξύτατη. Από τους διαξιφισμούς που ανταλλάσσονται ανάμεσα στά δύο έντυπα, οι «Σ.Κ.» έρχονται να ευνοηθούν με έκδηλο σήμα την υπερεκμετάλλευση της παραγωγής από τον έμπορο...» (Θανάσης Καλαφάτης).

— «...Οι δύο γιατροί-δημοσιογράφοι, άκαμπτοι στις ιδεολογικές τους πεποιθήσεις, με όπλο τη δημοσιογραφία, επί είκοσι χρόνια, προσέφεραν σημαντικές υπηρεσίες στον τόπο. Πολέμησαν, ασυμβίβαστα και θαρραλέα τα πολιτικά έκτροπα των κομματαρχών-τραμπουκων, γεγονός που επέδρασε καταλυτικά στην εξυγίανση και την ομαλή εξέλιξη των τοπικών πολιτικών πραγμάτων...» (Γιάννης Ανδρικόπουλος).

— «...Οι αγώνες των δύο γιατρών-δημοσιογράφων, με τας εντοπίους εφημερίδας των, υπέρ της απελευθερώσεως της πολιτικής συνειδήσεως των εκλογέων, από τας επιρροάς των ισχυρών πολιτικών, παρέμειναν ιστορικοί. Πρωτοπόροι νέων ιδεών, ως εκ τούτου παρεξη¬γημένοι, απομονωμένοι από την οξύτητα των αγώνων των, δεν ηδυνήθησαν να δημιουργηθούν ιδίαν πολιτικήν κατάστασιν. Εκέρδισαν μόνο την ωραίαν και αγονον δόξα των ανθρώπων που προηγούνται της εποχής των...» (Αριστος Σταυρόπουλος).

Στυμφαλιάδης Θεόδωρος: Εκδότης και συντάκτης της εφημερίδος «ΣΤΑΘΜΙΚΗ ΠΛΑΣΤΙΓΞ» (1884). Ο συμβολικός της τίτλος αποκαλύπτει τις προθέσεις του εκδότη να αξιολογήσει ακριβοδίκαια τα τοπικά πολιτικά και δημοτικά πράγματα. Το πρώτο της φύλλο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1884. Εκδίδεται κάθε βδομάδα σε μικρό, τετρασέλιδο σχήμα Ο Θ.Σ. αρθρογραφεί με θέμα τη δημιουργία της Εθνικής Τράπεζας στο Αίγιο (1864) και την οικονομική πολιτική των κυβερνήσεων Τρικούπη.

Τσινούκας Αλέξιος: Δραστήριος συμπολίτης που είχε αναπτύξει ζωηρή δράση στα τοπικά, κοινωνικά και δημοτικά θέματα. Η καταγωγή του ήταν από το χωριό Κλαπατσούνα της επαρχίας Καλαβρύτων. Το 1881 αποφάσισε να εκδώσει την εβδομαδιαία εφημερίδα «ΚΙΒΩΤΟΣ», παρ' όλο που πριν από ένα χρόνο είχαν εκδοθεί «Οι Σημερινοί Καιροί» των δύο γιατρών-δημοσιογράφων Ανδρ. Σπηλιόπουλου και Βασ. Χριστοδουλόπουλου. Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε στις 26 Ιουλίου 1881 και είχε ως υπότιτλο τις δύο λέξεις: «Εφημερίς Πρακτική». Ήταν 4σέλιδη, εκτυπωνόταν στο τυπογραφείο του Αργύρη Αθαν. Μανούσου και κυκλοφορούσε σε συνδρομητές.

Εκδόθηκε σε δύο περιόδους (1881-1882 και 1885). Στον πρώτο χρόνο της έκδοσης, η «Κιβωτός» κράτησε οξύτατη πολεμική στάση απέναντι στον αιρετικό Μακράκη, ο οποίος κατηγόρησε το φύλλο ως «όργανο των Ταξιαρχιτών Καλογήρων». Τέλος ο Θανάσης Καλαφάτης στο τρίτομο έργο του για την «Αιγιαλεία στα τέλη του 19ου αιώνα» σημειώνει:

— «Η ΚΙΒΩΤΟΣ και ο Αλ. Τσινούκας δεν κρύβουν την αντιπάθεια τους προς το πρόσωπο του Κουμουνδούρου. Σε δεύτερο επίπεδο προβάλλουν τα τοπικά προβλήματα της Αιγιαλείας. Η προβολή αυτή συνδέεται με την υποστήριξη που παρέχουν στην ομάδα Μεσσηνέζη, ενόψει των δημοτικών και βουλευτικών εκλογών...».

ΦΑΝΕΛΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Γνωστός σατιρικός ποιητής, γιος του μεγάλου ζωγράφου Κων/νου Φανελλη. Παράλληλα με την δουλειά του, ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία, με επιτυχία στη σατιρική εφημερίδα «ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΟΙΗΤΉΣ», υποδηλώνοντας ότι δεν ήταν μορφωμένος. Η εφημερίδα του κυκλοφορούσε κυρίως στο εμπορικό κέντρο της πόλης και στα στέκια των επιστημόνων (κυρίως φαρμακεία). Για το Νικ. Φανελλη και την εφημερίδα του έχουμε διαφωτιστικά κείμενα-μαρτυρίες των παρακάτω τριών ιστορικών συγγραφέων του Αιγίου:

ΑΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: - «Από τους αξιολογότερους σατιρικούς ποιητές της εποχής ο Νικ. Φανελλης, ήτο υιός του ζωγράφου Κ. Φανελλη. Το κυριον επάγγελμα του ήτο ελαιοχρωματιστής. Είχε φλέβα σατιρικήν, λαϊκής βέβαια μορφής, αλλά οξύτατην και ααρκαστικήν. Εσατίρισε με τον «ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΝ» όλα τα γεγονότα και τα πρόσωπα της εποχής. Ήτο αγράμματος εξ' ου και ο τίτλος της εφημερίδος του. Υπαγόρευε τα κείμενα του στους τότε νεαρούς δημοσιογράφους Μιχ. Ρόδα και Αθαν. Παπαθεοδώρου...».

ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΟΔΑΣ: - «Έλαχε σε μένα να στοιχειοθετώ το σατιρικό φύλλο του Ν.Φ. που είχε τον τίτλον «Αγράμματος». Έγραφε στίχους που έσφαζαν με το σαρκαστικό του πνεύμα. Οι στίχοι του δεν είχαν ρυθμό και τέχνη. Παρ' όλο που η σάτιρα του έσφαζε, εν τούτοις ήταν άκακος, με καρδιά μικρού παιδιού, ένας καλλιτέχνης στο βάθος της ψυχής του...».

ΛΕΩΝ. ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ: - «Γνωστός ως <Αγράμματος>, εξέδιδεν, εμμέτρως, εις Αίγιον την εφημερίδα του, υπαγορεύων τους στίχους του στον Ανδρέα Καζολα, τον αποκαλούμενο «Αναγνώστην». Ήτο τόσον δηκτικός ώστε επανειλημμένως εξυλοκοπήθη από τα υπ' αυτού οατιριζόμενα πρόσωπα... Ως προμετωπίδα στην εφημερίδα του είχε τοποθετήσει γελοιογραφία που παρίστανε ένα 6όδι κι ένα γάιδαρο και κάτω απ' αυτή το δίστιχο: - «Ο Αγράμματος κι ο Αναγνώστης / οι δύο χαρακτήρες πρώτης...».

Χριστοδουλόπουλος  Βασίλειος: Κλείνουμε την αναφορά μας (σκιαγράφηση) των κυριότερων μορφών της Αιγιώτικης δημοσιογραφίας, στην Α' χρονική της περίοδο (1866-1900) με τον σημαντικότερο, ίσως, δημοσιογράφο αυτής της εποχής. Πρόκειται για τον Βασίλη Χριστοδουλόπουλο, που σπούδασε Ιατρική και υπήρξε εκδότης τριών τοπικών εφημερίδων:

  • «Οι Σημερινοί Καιροί» (1880), συνεκδότης με τον Χρ. Σπηλιόπουλο.
  • «Αιγιαλεία» (1899), συνεκδότες: Θ. Γκόφας και Ιωαν. Σταυρόπουλος.
  • «Λαός» (1890)

Η καταγωγή του ήταν από τη Φτέρη όπου ο πατέρας του Δημήτριος (γνωστός με τα παρατσούκλι: «Μούτος»), ήταν μεγαλοκτηματίας κι εγκαταστάθηκε το 1850, στο Αίγιο κι ασχολήθηκε με το σταφιδεμπόριο. Ο πρώτος από τους τέσσαρες γιους του, ο Βασίλης, γεννήθηκε το 1854, πήρε στο Αίγιο τα εγκύκλια μαθήματα, πήγε στο Παρίσι και σπούδασε Ιατρική. Γύρισε σε ηλικία 26 ετών με το πτυχίο του γιατρού κι αντί να ασκήσει την επιστήμη του, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Ίσως να επηρεάστηκε κι από το φίλο του, επίσης γιατρό, Ανδρέα Σπηλιόπουλο, με τον οποίο κυκλοφόρησαν ως συνεκδότες τους «Σημερινούς Καιρούς», που ήταν το εγκυρότερο έντυπο της εποχής.

Πατέρας και γιος ασχολήθηκαν και με τα δημοτικά κι εκλέγονταν, επί σειρά ετών, δημοτικοί σύμβουλοι: -Ο πρώτος εκλέχτηκε τρεις τετραετίες (1866-1878) με τα ψηφοδέλτια των Διομήδη Πολυχρονιάδη και Ανδρέα Μιχαλόπουλου και ο δεύτερος, επίσης τρεις τετραετίες (1879-1887) με τα ψηφοδέλτια Σωτήρη Μεσσηνέζη και Αθανάσιου Φαραζουλή. Ο Αριστος Σταυρόπουλος στην «Ιστορία πόλεως Αιγίου», μεταξύ άλλων σημειώνει: - «...Δεν ήσκησε την ιατρική επί πολλά έτη αφιερωθείς εις την δημοσιογραφίαν και τα γεωργικά. Ίδρυσε το πρώτον εις Αίγιον πρότυπον Αγροκήπιον. Διετέλεσε ανταποκριτής της «Ακροπόλεως» Αθηνών και εξυπηρέτησε δι' αυτής, τα συμφέροντα του τόπου, με ζέσιν και αντικειμενικότητα...».

Σαν δημοτικός σύμβουλος υπερασπίστηκε, με εντιμότητα και ανιδιοτέλεια τα συμφέροντα του Δήμου. Με την έκδοση της τελευταίας εφημερίδας του («ΛΑΟΣ - 1890) και μετά την αναστολή της έκδοσης της, σε ηλικία πενήντα περίπου χρόνων, επανήλθε στην άσκηση της ιατρικής. Έζησε μέχρι το 1934 και στη διάρκεια της πρώτης τριακονταετίας του 20ου αιώνα παρέμεινε πρωτοπόρος της κοινωνικής και πνευματικής ανάπτυξης του Αιγίου. Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του εκλέχθηκε ο πρώτος πρόεδρος της ιδρυθείσης τότε «Βιβλιοθήκης Αιγίου» και έγινε ο πρώτος μεγάλος δωρητής της: -Προσέφερε στο Ίδρυμα ολόκληρη την επιστημονική και φιλολογική του βιβλιοθήκη.

Εγγραφη/Εισοδος χρηστη

Εγγραφείτε για να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις υπηρεσίες μας.
Αν εγγράφεστε για πρώτη φορά ΠΡΕΠΕΙ να απαντήσετε στο email που θα σας σταλεί για επιβεβαίωση.

Gadgets

  • Lenovo Tab 7 & Tab 7 Essential

    Lenovo Tab 7 & Tab 7 Essential

    Η Lenovo πρόσθεσε άλλα δύο tablets στην οικογένεια των οικομικών προτάσεων της, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους τους καταναλωτές να επωφεληθούν από την εμπειρία ενός Android tablet

    Περισσότερα

  • Ηλιακό Μονοπλάνο Robotime

    Ηλιακό Μονοπλάνο Robotime

    Συναρμολογήστε το Ηλιακό μονοπλάνο το οποίο αποτελείται από 30 ξύλινα κομμάτια και ένα ηλιακό panel.

    Περισσότερα

  • Νέα Samsung Galaxy S7 & S7 Edge

    Νέα Samsung Galaxy S7 & S7 Edge

    Η Samsung παρουσίασε στο Mobile World Congress της Βαρκελώνης την επόμενη γενιά της ναυαρχίδας στη σειρά smartphone, το Galaxy S7 και S7 edge (κυρτές πλευρές και διαγώνιο 5,5 ιντσών).

    Περισσότερα

Αντώνης Πανίτσας φωτογράφος γάμου καλαμάτα
Copyright © 1998 έως σήμερα: Aigiorama.gr. Οδηγός πόλης του Αιγίου και της Αιγιάλειας
Aigio city and Aigialeia region guide, Aigiorama.gr.
Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος. Όροι χρήσηςΕπικοινωνία